Hoofdstuk 5: De Tweede Regenboog

“Ik zie het bloed!” riep de Stem van boven. ⁷¹ “De doorgang is betaald! Hierna zal ik alle mensen naar Mij toe brengen!” ⁷²

De doorgang van de lagere wereld naar de bovenste was soortgelijk aan wat ik de dag ervoor had beleefd, toen ik door de Poort van Dood en Leven in Eden was gekomen. Joshua en ik veranderden allebei, want onze lagere-frequentie lichamen konden niet door de barrière naar die hogere realiteit. Ons bewustzijn kon er echter wel makkelijk doorheen dringen en terwijl we omhoog gingen, maakte ons lichaam van licht zich los van het lichaam van dood en wat overbleef was een stralend witte kleding. ⁷³

De lagere wereld leek langzaam van ons weg te glijden, tot het alleen nog als een soort achtergrond overbleef voor de nieuwe en levende realiteit die nu in en om ons heen pulseerde. Instinctief wisten we dat we nu naakt waren voor de aarde, maar volledig bekleed met een hemels gewaad wat genoemd werd ‘Het Woord van God’. Ik keek naar beneden en zag dat mijn gewaad bevuild was – nee, versierd als het ware – met een ere-insigne door het bloed van het lam.

Ik keek naar Joshua en zag dat zijn mantel met hetzelfde bloed was besmeurd, want wij hadden allebei hetzelfde gedode lam gedragen. Hij keek terug naar mij en sprak langzaam en grondig, “Wij zijn één lam, jij en ik samen. Onze naam is arnion.” ⁷⁴

Ik wist dat deze gewaden onuitwisbaar bedrukt waren met de bloedvlekken door de wind en het vuur die de ballon hoog van de aarde naar de hemel had gedragen. De transformerende reis had ons beiden naar een plaats gebracht waar we in staat waren om de hemelse barrière te doordringen en om alles te bekijken zonder dat de sluiers van vlees het licht deden afnemen of de naakte waarheid verborgen.

Het violette licht van de tweede regenboog stak zijn handen uit, omhelsde ons met haar levende licht en ik hoorde de donderende echo van de Stem van Oorsprong. Het beveelde iets nieuws in de archieven van de hemelse geschiedenis. De stem kwam uit de mond van de Wijze Oude, voor Wiens gezicht de vormloze leegte van de donkere dagen van de aarde wegvluchtte. ⁷⁵ Een Nieuwe Schepping begon te ontstaan.

Het explosieve binnendringen van elk Godsdeeltje van levend licht verbrijzelde de lege, trotse illusies van aardse kennis. Ik was me er meteen van bewust dat ik getuige was van een tweede schepping, parallel aan wat ik gezien had in de lagere regenboog, maar groter, veel groter. Terwijl ik toekeek – en ik weet dat ik ook voor Joshua spreek – kon ik door geestelijke ogen de golven van licht van het gezicht van de Schepper zien veranderen in deeltjes, terwijl ze samensmolten met elkaar en nieuwe soorten van materie vormden die groeiden en vermenigvuldigden om alle holten in de ruimte op te vullen. ⁷⁶

Ik zag hoe deze creatieve deeltjes ook de bouwstenen waren geweest van de lagere schepping, maar dat ze disfunctioneel geworden waren, voor een bepaalde tijd opgesloten in een pijnlijke, disharmonieuze staat. Hoewel Hij altijd de sleutel bezit die een einde zou bieden aan Zijn pijn, zag Hij een groter goed voorbij de grenzen van de tijd en was bereid om het te verdragen in het belang van deze nieuwe schepping. Het vuur in Zijn botten was de prijs waard om ervaren zonen voort te brengen die Hem zouden kunnen begrijpen en waarlijk één met Hem zouden kunnen zijn.

Er is een zeker goddelijk comfort in vriendschap met hen die door gelijke pijnlijke ervaringen zijn gegaan. We worden naar zulke mensen toegetrokken, omdat ze aan ons verwant zijn. We delen een begrip met elkaar die geen woorden nodig heeft. Zelfs afstand is geen scheiding. We zijn vrienden voor altijd. Dit is wat ik hoorde van de paarse stem van de tweede regenboog, terwijl een nieuwe dag aanbrak, een ongekende gebeurtenis uit de vruchtbare geest van een onveranderlijke Schepper. De paarse dageraad hief haar hand vol openbaring en oneindige mogelijkheden straalden uit elke vingertop.

Toen strekte het blauwe licht zijn handen uit en stortte ons in zijn waterige diepten, ons onderdompelend in zijn verfrissende waarheid. Zijn stem sprak het woord ⁷⁷ en vulde ons met golven van goddelijke natuur. In een ogenblik begrepen we de manier waarop Zijn wet van toepassing is zowel in de hemel als op de aarde. Dit begrip herenigde de boven- en onderwateren en ze werden niet langer gescheiden door een barrière.

Toen nam het groene licht, enthousiast om ons te verwelkomen, ons uit de blauwe armen mee naar het rijk van de belofte, ⁷⁸ waar alle mogelijkheden verzameld zijn, hun beurt afwachtende om naar voren te komen op het juiste moment in een voorbestemde volgorde. Alle belofte is als een zaadje, dat wacht op de bestemde tijd om te ontkiemen. Zonder dat is er geen hoop voor de toekomst en geen bemoediging voor de vermoeiden.

De groene Stem gaf ons vervolgens door naar zijn gele metgezel, waar we de profetie ⁷⁹ van de eeuwen hoorden, het goddelijke plan wat geschreven staat in de sterren van de hemel, elk zorgvuldig benoemd door zijn Schepper. We zagen het panorama van de geschiedenis van de hemel en aarde en de cyclussen van de tijd zich herhalen als fractalen in talloze verhalen van individuele mannen en vrouwen, elk op hun eigen manier. De gele Stem verkondigde de naam van de God van de Eeuwen, de Heer van de Tijd, de Koning van Seizoenen heersend over Arbeid en Sabbat, de alwetende alpha en omega voor wie niets, hoe groot of klein ook, is verborgen of verloren.

De profetische Stem van het gele licht gaf ons toen door naar het oranje licht, welke ons in zijn armen meenam naar de troon van de Schepper. Er was een zitting gaande in de rechtbank en elke eed ⁸⁰ werd in deze rechtbank geregistreerd. “Hier”, fluisterde de oranje Stem, “wordt elke eed vervuld, want geen enkele leugenaar kan staande blijven in de aanwezigheid van zo’n glorie.”

“Welke man onder alle levende wezens op aarde kan een eed zweren in deze rechtbank?” vroeg ik. “Niemand is rechtvaardig, niet één. Niemand heeft zijn belofte gehouden of zijn verplichtingen voldaan.” ⁸¹

“De Schepper van Alles heeft bij Zichzelf gezworen dat elke knie zal buigen, en elke tong trouw zal belijden aan Hem. ⁸² Hoewel de meeste mensen op aarde niet geloven dat Hij in staat is om dit te bereiken – want zij geloven dat de wil van de mens sterker is dan de wil van de Schepper – zal zelfs hun ongeloof het niet redden. Een aantal aardbewoners zijn dicht bij het punt gekomen van het geloof in Zijn eed, maar de meesten worden gehinderd door hun ongebreidelde geloof in hun eigen geloften van gehoorzaamheid. Ze blijven in het rijk van de lagere regenboog – het verbond van mensen – en zijn niet in staat om te stijgen naar het niveau van de hogere regenboog – het verbond van de Schepper. Jij bent één van de weinigen die het voorrecht hebben om het verschil te kennen, want de Stem uit de barst heeft je hart gegrepen.”

Dat gezegd hebbende, hief de oranje stem ons beide op in de armen van de rode Stem. “Ik ben de Stem van het tweede Verbond,” ⁸³ hoorde het arnion Hem zeggen. “Het is niet zoals het eerste verbond dat ze braken. Het Nieuwe Verbond is alleen Mijn verantwoordelijkheid om te vervullen, want alleen dat is de garantie op succes. Als enig deel van het eerste verbond van kracht was gebleven, dan zou geen enkel vlees gered worden en het hele doel van de Schepping zou mislukken.”

De rode Stem vervolgde, “Ik zal Mijn wetten in hun gedachten leggen en op hun harten schrijven. Ik zal hun God zijn en zij zullen Mijn volk zijn.” ⁸⁴

“Maar,” vroeg ik, “hoe kunnen deze mensen Uw verbond ingaan wanneer ze niet eens weten wat het is? De meesten geloven dat het betekent dat U ermee ingestemd hebt om hen te helpen om hun eigen gelofte te vervullen. Zij definiëren het Nieuwe Verbond als Uw belofte om hen te helpen hun eigen gelofte te vervullen.”

“Mijn Geest zal hen inderdaad bijstaan,” vervolgde de Stem, “maar als hun redding gebaseerd is op het succes van deze methode, dan zullen ze nooit zeker weten dat ze gered zullen worden zolang ze nog vervolmaakt worden. Op welk punt in hun ontwikkeling kunnen ze rusten in de overtuiging dat ze goed genoeg zijn om gered te worden? Als ze eerlijk zijn, zullen ze binnenkort tot wanhoop gedreven zijn. Als ze zichzelf niet goed genoeg kennen, dan zullen ze tevreden zijn met hun onvolmaaktheid. Zulk geloof is misplaatst, want hun geloof is in zichzelf, niet in de Schepper en Zijn belofte.”

“Ik geloof U,” antwoordde ik. “Dank U voor de openbaring van dit verbond. Toen ik een kind was, was ik vol wanhoop, want ook al merkte ik uw aanwezigheid, ik faalde elke dag. Het leek alsof Uw hulp altijd onvoldoende was, maar ik beschuldigde mijzelf en was vol van zelfveroordeling. Nu zie ik met nieuwe ogen. Ik heb nog steeds geen vertrouwen in mijzelf, maar ik heb de macht van de Schepper gezien en geloof dat Hij bij machte is om alles te doen wat Hij gesproken heeft door Zijn openbaring, Zijn woord, Zijn belofte, Zijn profetie, Zijn eed en Zijn verbond.”

“Dit is ware nederigheid, Anava, Mijn zoon.” zei de Stem. “Nu weet je het oorspronkelijke doel van de schepping en hebt de laatste test van geloof behaald die nodig is om in Mijn rust binnen te gaan, welke in de laatste kleur van de tweede regenboog is.” Met deze woorden gaf hij ons zachtjes over aan de wachtende armen van de paarse Stem, de plaats van volmaakte overeenstemming.

Ik voelde een vreemde bevrijding, een helderheid van een gemeenschappelijk doel, alsof ik overspoeld werd in stilte en bewustzijn van alle dingen. Overeenstemming is een plaats van goddelijke rust, waarin we moeten leven en bewegen en ons bestaan hebben. Het is de Grote Sabbat van de zevende kleur. ⁸⁵ Het is de enige positie van waaruit we het Heersersmandaat mogen beoefenen, het grote gebod wat aan de eerste mens werd gegeven aan het begin.

Ik voelde de trillingen van pure liefde, onvervalst, heel anders dan mijn ervaringen uit het verleden. Al jaren kende ik de liefde, in zijn diverse niveaus, maar pas toen ik eindelijk gekleed was in het paarse licht ervaarde ik de Scheppers Gezaghebbende Liefde. In almacht is deze liefde veilig en vol vertrouwen en heeft het het vermogen om naar zich toe te trekken door een voorbeeld te staan. Dit in plaats van te forceren door kracht. Het heeft geen rivaal, geen vijand, geen tegenstander, want geen enkele onenigheid kan blijven staan in de aanwezigheid van deze liefde.

Als we in overeenstemming zijn met de Stem van Liefde, de ultieme dubbele getuige van hemel en aarde, geuit door God en Mensen, zijn alle dingen mogelijk en zullen alle dingen hersteld worden.

De openbaring van de twee verbonden was compleet. Het was tijd om neer te dalen naar het rijk van onvolmaaktheid, want er was nog veel werk te doen. Het woord moest vlees gemaakt worden. ⁸⁶ De boodschap moest bekendgemaakt worden door de boodschapper, zó dat de harten van anderen geprikkeld en opgehitst konden worden om op te rijzen tot dezelfde plaats waar ik getuige van was geweest.

Terwijl de ballon snel terugdaalde naar de aarde, wist ik dat Joshua en ik één geworden waren, aan elkaar geklonken, verenigd door ons ere-insigne, met eenzelfde doel. Een geweldig werk lag voor ons, een grote opdracht om blinde ogen te openen, om balsem uit te gieten op gewonde zielen, om vrede te spreken in verdwaasde geesten en strijdende handen, om de realiteit van onrechtvaardige regeringen omver te werpen en om hun opvolgers te onderwijzen in de wegen van gerechtigheid, barmhartigheid, nederigheid en genade.

Voetnoten

71.  — Exodus 12:13.
72.  — Johannes 12:32.
73.  — Openbaring 19:8.
74.  — Grieks: arnion betekent ‘lammeren’ in Joh 21:15. Dit staat in contrast met Amnos, geïdentificeerd als Jezus, ‘het Lam van God’ in Joh 1:29.
75.  — Openbaring 20:11.
76.  — Efeziërs 1:23; 4:10.
77.  — Woord (Psalm 119:89). Merk de progressie in zwaarwegendheid op.
78.  — Belofte (Galaten 3:18).
79.  — Profetie (2 Petrus 1:19).
80.  — Eed (Deuteronomium 29:12).
81.  — Romeinen 3:10.
82.  — Jesaja 45:23; Filippenzen 2:9-11.
83.  — Verbond (Genesis 17:19).
84.  — Jeremia 31:33; Hebreeën 8:10.
85.  — Hebreeën 4:9, 10, refererend aan Jesaja 58:13.
86.  — Johannes 1:14.